วินัย


          วินัย หมายถึง ระเบียบ กฎเกณฑ์ ข้อบังคับ สำหรับควบคุมความประพฤติทางกาย วาจา ของคนในสังคมให้เรียบร้อยดีงาม  เป็นแบบแผน อันหนึ่งอันเดียวกัน จะได้อยู่ร่วมกันด้วยความสุขสบาย ไม่กระทบกระทั่งซึ่งกันและกัน  วินัยช่วยให้คนในสังคมห่างไกลจากความชั่วทั้งหลายการอยู่ร่วมกันเป็นหมู่เหล่า ถ้าขาดระเบียบวินัย ต่างคนต่างทำตามอำเภอใจ ความขัดแย้งและลักลั่นก็จะเกิดขึ้น ยิ่งมากคนก็ยิ่งมากเรื่อง ไม่มีความสงบสุข  การงานที่ทำก็จะเสียผลวินัยจึงเป็นสิ่งที่ใช้ควบคุมคน  ให้คนเราใช้ความรู้ความสามารถไปในทางที่ถูกที่ควร  คือทำคนให้เป็นคน “ฉลาดใช้ นั่นเอง                                                              วินัยทางโลก  หมายถึง  ระเบียบสำหรับควบคุมคนในสังคมแต่ละแห่ง  เป็นข้อตกลงของคนในสังคมนั้นที่จะให้ทำ หรือไม่ให้ทำบางสิ่งบางอย่าง ซึ่งบางครั้งเราเรียกชื่อแยกแยะออกไปหลายอย่าง เช่นกฎหมาย พระราชบัญญัติ พระราชกฤษฎีกา ข้อบังคับ ระเบียบ ธรรมเนียม ประเพณี คำสั่ง ประกาศ กติกา ฯลฯ  สิ่งเหล่านี้รวมเรียกว่าวินัยทางโลกทั้งสิ้น                                                                                                         วินัยทางธรรม  เนื่องจากเราชาวพุทธมีทั้งคฤหัสถ์และบรรพชิต ดังนั้นวินัยทางพระ-พุทธศาสนาจึงมี ๒ ประเภท                                                                                                                                                                                  1. อนาคาริยวินัย วินัยสำหรับผู้ออกบวช ได้แก่ วินัยของพระภิกษุ สามเณร
   2. อาคาริยวินัย วินัยสำหรับผู้ครองเรือน ได้แก่ วินัยของชาวพุทธชายหญิงทั่วๆ ไป                     
ชนิดของวินัยวินัย                                                                                                                                                        คนเรามีส่วนประกอบสำคัญอยู่ ๒ อย่าง  คือร่างกายกับจิตใจ                                                                                                  ร่างกาย  ของเราขึ้นอยู่กับระบบโลก   ต้องพึ่งโลก ร่างกายจึงจะเจริญ                                                                จิตใจ   ของเราขึ้นอยู่กับระบบธรรม   ต้องพึ่งธรรม จิตใจจึงจะเจริญ                                         เพื่อให้ชีวิตและจิตใจเจริญทั้ง ๒ ทาง  เราจึงต้องดำเนินชีวิตให้สอดคล้องกันทั้ง ๒ ด้าน                                                   ผู้ที่ฉลาดรู้        ก็ต้องศึกษาให้รู้ ทั้งทางโลกและทางธรรม                                                                                     ผู้ที่ฉลาดทำ     ก็ต้องทำให้เป็นให้ถูกต้อง ทั้งทางโลกและทางธรรม                                               เช่นกัน ผู้ที่ฉลาดใช้ ก็ต้องมีวินัยทางโลกและวินัยทางธรรมคอยช่วยกำกับความรู้และความสามารถเอาไว้             
 https://pawsri1401.wordpress.com

ตัวอย่างเช่น ระเบียบวินัย คือหัวใจของเรา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น